sohbet Options
sohbet Options
Blog Article
1913-1923 yılları arasında Konya Sultanisi advertisementıyla hizmet veren okul, Mimar Muzaffer Bey tarafından yapılan Darü’l-Muallimin’dir ve 2005 yılından beri Konya Erkek Lisesi advertıyla eğitim ve öğretime devam etmektedir. Mustafa İzmirligil, Birinci Dünya savaşı’na katılmış, Şam’da İngilizlere esir düşmüş, savaş sonrasında Konya’ya dönüşünde ticaret ile uğraşmış, otomobil acenteliği ve petrol bayiliği yapmıştı.
Köşk, 1927 yılında Konya Belediyesi’nin aldığı bir kararla Köşkü Atatürk’e armağan edilmiş, Atatürk bundan sonra Konya’ya her gelişinde bu köşkte kalmıştı.
“Konya’da hangi eski fotoğraf albümünü açarsanız, kahverenginin en güzel tonlarında çekilmiş ‘Foto Hasan Behçet’ kabartma yazılı eski resimler bulursunuz. 40-fifty yıl öncesinin meşhur fotoğrafçısı ‘Hasan Behçet’ onbinlerce Konya’lının resmini baba kucağında, dede dizinde almış… tablolar gibi ‘Hasan Behçet’ fotoğrafları….
Solda kalan avlulu ve bitişiğinde minaresi olan yapı topluluğu, Osmanlı öncesi döneme ait son medreselerden biri olan Unkapanı Medresesidir. Medrese, Karamanoğlu Beylerinden İbrahim Bey (1424-1464) tarafından yaptırılmıştır.
Nalıncı Baba Türbesinin solunda beyaz beşik çatılı yapı ise Rehber-i Hürriyet İlkokuludur.
Maarif Evlerinin köşesinde üzeri kurşun kaplı soğan kubbeli bir kulesi olan ve Maarif evlerinden ayrı gibi duran bölümü ise Muallimler Birliğidir. Konya Valisi Ahmet Muammer Bey’in 1916-18 yılları arasında ikinci kez valilik yaptığı düşünülecek olur ise, Nizamiye Medresesi’nin yıkılmasının ve Maarif Evleri ve Muallimler Birliği’nin bloğunun inşaasının 1916-18 yılları arasında olduğu söylenebilir.
Nizamiye Medresesini, bu medresede müderris olarak görev yapmış, ahiliğin kurucusu sayılan, 32 çeşit esnaf ve sanatkârın lideri, piri filozof Ahi Evran’ın debbağları’ndan (dericilerinden) biri olduğu için Ahizade adını almış, Edirne ve İstanbul’da da çeşitli medreselerde müderrislik yapmış olan, Konyalı Ahizade Mehmet Efendi,
Mimarlar Odası Konya Temsilciliği binası gibi bu ikiz evler de 1991 yılında tescil edilmiş olmalarına rağGuys nasıl olmuşsa olmuş, çok yakın bir tarihte, 2013 yılından sonra yıkılıp yerlerine iki tane beton blok dikilmiştir.
Binanın cephelerinde birinci kat pencereleri yuvarlak, ikinci kat pencereleri ise sivri kemerli olarak yapılmıştır.
Fotoğraftın solunda ağaçların altında görünen, dikdörtgen üzerindeki yuvarlak kemerli yapı ise Alaeddin Tepesi Su Deposu’nun kapısıdır ve daha önceki fotoğraflarda da (Fotoğraf 3’te sağda, Fotoğraf five’te solda KONYA yazısının altında) da görülmektedir.
Sağa doğru giden sokak sonraki yıllarda Konya’nın en önemli caddelerinden biri olan ve üzerinden atlı tramvayın geçtiği
Yusuf Şar Konağı, uzun yıllar Konya Belediyesi olarak kullanılmış ve ihtiyaca cevap vermediği gerekçesi ile 1956 yılında yıkılmış, İnhisarlar İdaresi Binası ile arasında kalan park da istimlâk edilerek, birleştirilen bu iki araziye 1957 yılında açılan bir mimari projesi yarışması sonucunda, birinci seçilen Metin Hepgüler’in bu proje yarışması sırasında tanışıp web site Mimarlık Bürosu advertıyla ortaklık kurduğu, Doğan Tekeli ve Sami Sisa ile birlikte yaptıkları projeye uygun olarak, 1960 yılında hizmete giren yeni bir Belediye Sarayı inşa edilmişti.
Sanayi-i Nefise Mektebi 1930’lu yıllar. more info 1978 yılında küçük bir yangın tehlikesi atlatan Sanayi-i Nefise Mektebi, erken müdahale ile kurtarılmış ancak, three Mart 1979 Cuma günü çinilerini kırıp ortadan kaldırmak isteyen bazı suçluların yakalanmasının ardından aynı gününgecesi saat 22-23 sularında çıkan şaibeli bir yangın sonucu büyük hasar görmüştü. Bu yangın üzerine yıkılıp yerine işhanı yapmayı arzulayan bir grup tekrar yoğun çabalara başlamış, ancak Anıtlar Yüksek Kurulu’nun izin vermemesi sonucu bu girişim engellenmişti. 1982 yılında Konya İli Özel İdaresi ile Selçuk Üniversitesi Mimarlık ve Mühendislik Fakülteleri bir ortak protokolle binanın restorasyonuna girişmiş, 1989 yılında restorasyonu tamamlanan bina İl Özel İdaresi hizmet binası olarak kullanılmaya başlanmış, 2006 yılında İl Özel İdaresinin taşınması ile de İl Genel Meclisi Hizmet Binasi olmuştu.
Giriş cephesindeki asimetrik düzen ve kaplama gibi duran mermer işlemeli taşların aslında tuğla duvarın içerisine kadar gömülü olması ve eski fotoğraflarda da aynı şekilde görünmesi bu işlemeli taşların devşirme (yıkılan başka bir mimari yapıdan alınmış) olduklarını düşündürmektedir. Kapı üzerinde mermer üzerine sülüs ile arapça bir kitabe yazılmıştır. Kitabede; “Bu buk’ayı* 824 (1421) yılında Mehmed İbn-i Alâ-ed-din’in hükümdarlığı zamanında - Allah memleketini muhalled** etsin - hayrat ve hasenat sahibi Hatıplı Hacı Has Bey oğlu Mehmed - Allah şanını yüceltsin - inşa etti ve Dâr-ül-huffâz yaptı.” diye yazmaktadır.
Report this page